این فایل شامل :
پلان یک ساختمان اداری تجاری هشت طبقه همراه با چندین طبقه زیر زمین با نماها و ... آن میباشد.
تعداد طبقات : هشت طبقه
ضمائم : پلان زیرزمین ، پلان طبقه همکف ، پلان اول ، پلان طبقه دوم ، پلان طبقات ، مقطع ، نما
فایل آپلود شده بصورت فشرده و با پسوند rar. میباشد که بعد از غیر فشرده سازی آن ، پسوند فایل DWG میباشد که توسط برنامه اتوکد قابل مشاهده است.
رمز: memarha.com
حجم : 2.63 mg
این فایل شامل :
پلان ساختمان سه طبقه چهارده واحدی ( در هر طبقه ) با نماها و مقاطع و ... آن میباشد.
تعداد طبقات : سه طبقه با پیلوت
مساحت هر طبقه : 880 متر
ضمائم : پلان پیلوت ، پلان طبقات ، پلان مبلمان ، پلان شیب بندی ، مقطع ، نمای جنوبی و شمالی ، سایت پلان
فایل آپلود شده بصورت فشرده و با پسوند rar. میباشد که بعد از غیر فشرده سازی آن ، پسوند فایل DWG میباشد که توسط برنامه اتوکد قابل مشاهده است.
حجم : 599 kb
پسورد : memarha.com
- پلانهای معماری بصورت کامل ،
- پلانهای تاسیسات الکتریکی و برقی
- پلانهای سازه
- سایت پلان دانشگاه
- فونتهای مورد نیاز برای دیدن متن موجود در این پلانها
فایل آپلود شده بصورت فشرده و با پسوند rar. میباشد که بعد از غیر فشرده سازی آن ، پسوند فایل DWG میباشد که توسط برنامه اتوکد قابل مشاهده است.
حجم : 7.33 MG
پسورد : memarha.com
دانلود نقشه ساختمان 2 طبقه با جزئیات کامل
نقشه ساختمان 10 طبقه ,
نقشه ساختمان یک طبقه با نقشه ی فنداسیون ,
راهنمای علائم نقشه ساختمان,
رمز عبور : www.engplus.ir
این نقشه با بیش از ۱۲۰۰۰ متر مربع زیربنا به همراه جزئیات سازه فضایی و سقف متال دک.
شرکت اَپل یک شرکت چند ملیتی آمریکایی است که در زمینه ی طراحی و ساخت لوازم الکترونیکی و نرم افزار کامپیوتر فعالیت می‌کند. این شرکت در شهر کوپرتینو در ایالت کالیفورنیا، واقع در دره سیلیکون کشور آمریکا توسط استیو جابز، استیو وزنیاک و رونالد وین تاسیس شد.
امروزه شرکت اپل به دلیل تولید سخت افزارهای نوین و دارای طراحی صحیح شهرت جهانی دارد. از محصولات سخت افزاری و نرم افزاری این شرکت می‌توان به آی پاد، آی مک، مک بوک، آی فون، آی تونز، آی لایف، آی ورک و سیستم عامل مک OS اشاره نمود. در کنار این فعالیت ها شرکت اَپل در حال خلق یک مجتمع جدید و عظیم برای دفتر مرکزی خود در شهر کوپرتینو می باشد. مجتمعی که برآورد هزینه ی آن چیزی بین 3 تا 5 میلیارد دلار تخمین زده شده است. مسئولیت اجرایی این پروژه به شرکت فاستر و شرکا داده شده است و تلاش بر سر این است که تا سال 2016 این پروژه به بهره برداری برسد.
اما بیشتر از هزینه های شایسته ای که برای انجام این پروژه لحاظ شده، جمله ی استیو جابز:
"sky-high requirements for fit and finish"
که به عنوان افسانه ی تکنولوژی یاد می شود در این پروژه خود نمایی می کند؛ پروژه ای با 2.8 میلیون فوت مربع مساحت و دایره ای یکپارچه از جنس پانل های شیشه ای مقعر 40 فوتی. این دفتر دارای چهار طبقه می باشد که کف این طبقات با موزاییک سیمانی مرمر نما و سقف آن با بتن صیقل خورده پوشیده شده است. اگر چه انتقادهایی به طرح بلند پروازانه ی دوناتی شکل این پروژه شد، اما استیو جابز برای ساخت چنین بنایی که از نظر کارکرد و ظاهر به خوبی محصولات شرکتش باشد پا فشاری می کرد.
استیو جابز در طی سخنرانی سال 2011 خود در حضور شورای شهر کوپرتینو، اظهار داشت: "این ارزانترین راه برای ساخت چیزی نیست ....... در این پروژه هیچ شیشه ی یکپارچه ای وجود ندارد ...... ما فرصت این را داریم که بهترین ساختمان اداری دنیا را داشته باشیم ....... من باور دارم که دانشجویان معماری برای دیدن این ساختمان خواهند آمد."
این دفتر که شبیه به سفینه فضایی نیز به نظر می رسد، گنجایش بیش از 12000 کارمند را دارد. سالن لابی این مرکز با 1000 صندلی، پارکینگ چهار طبقه ای، مرکز تحقیقات و دیگر بخش های این مجموعه نیز توسط شبکه ای زیر زمینی به هم متصل می باشند، طوری که از بیرون قابل مشاهده نیستند و توسط حدود 6000 درخت مخفی شده اند. همچنین در طراحی این مرکز، برای اینکه مصرف انرژی به صفر برسد، از 700000 فوت مربع سلول خورشیدی که توان تولید 8 مگاوات برق را دارا می باشند استفاده شده است.
کاروانسرای شاه عباسی میبد از جمله کاروانسرهای سبک صفوی است که در میبد استان یزد، بلوار قاضی میرحسین واقع شده.
این بنا با شیوه معروف چهار ایوانی و با آجر ساخته شده. ساختمان این کاروانسرا شامل ساباط، ایوان های بیرونی، هشتی ورودی، حیاط مرکزی، حوضخانه و مهتابی و چهار هشتی زیبا و فضاهای سر پوشیده شرقی و غربی و یکصد ایوان و اتاق و اجاق برای استفاده کاروانیان می باشد.
ورودی کاروانسرا در میانه جنوبی آن در داخل یک مسیر سر پوشیده (کوچه و ساباط) که اصطلاحاً سول نامیده می شود، قرار دارد. همچنین درب چوبی بزرگی در ورودی بنا نصب شده است که بیانگر سیستم امنیتی کاروانسرا می باشد. محوطه های خارجی و داخلی این بنا دارای ایوانها، اطاقها و فضاهای سرباز و سر پوشیده و اماکن متنوع برای اقشار مختلفی است که همراه کاروان بوده اند. حیاط کاروانسرا دارای 24 حجره می باشد که در مجموع تعداد حجره های داخلی و خارجی این بنا به 100 حجره می رسد. در میانه حیاط کاروانسرا حوضچه کوچکی (حوضخانه و مهتابی) واقع است که آب قنات در آن جاری است. یکی دیگر از اجزای این مجموعه آب انبار بزرگی است که در جوار آن بنا شده.
آب انبار این مجموعه دارای یک گنبد آجری و چهار بادگیر بلند است. در بنا کتیبه ی تاریخ دار یافت نشده است؛ اما بر کتیبه ورودی همین آب انبار، که به "آب انبار کـُلار" معروف است، تاریخ 1070 خوانده می شود. چون طرح آب انبار کاملا با طرح کاروانسرا هماهنگ است، می توان گفت که احتمالا دو بنا را هم زمان ساخته اند.
محمد مفید مستوفی، در جامع مفیدی، بانی کاروانسرای میبد میرزا محمد امین فرزند خواجه محمد علی یزدی معرفی شده است؛ و صفاء السلطنه در گزارش کویر، بانی کاروانسرا را محمد ولی میرزا معرفی کرده است. محمد ولی میرزا فرزند فتحعلی شاه قاجار و حاکم یزد بوده و کاروانسراهای متعددی از جمله کاروانسراهای ساغند و خرانق و علی آباد را در این منطقه ساخته است. بنا بر کتیبه ی آب انبار، بانی آن میرزا محمد سمیع فرزند محمد ابراهیم بوده و به سرکاری خواجه محمد تقی فیروزآبادی بنا شده است. در پایان این کتیبه، نام خطاط آن، محمد یزدی ذکر شده است.
این بنا که در لیست آثار دوره صفویان معرفی شده است، به شیوه قاجاری ساخته شده است. همچنین در منابع آمده است که ساختمان سبک صفوی هنوز استوار مانده و به احتمال زیاد بر ویرانه های کاروان سرایی قدیمی تر بنا شده است. در جلو این کاروانسرا، بازارچه ای بوده که سقف چارسوی آن فرو ریخته بود و در سالهای اخیر، بازسازی شده است. قسمتهای دیگر کاروانسرا نیز بر اثر نفوذ رطوبت و به مرور زمان آسیب دیده بود که اکنون کاملا مرمت شده است.
کاروانسرا میبد هسته اصلی یکی از کامل ترین مجموعه های راهداری بوده و بناهایی مانند چاپارخانه و آب انبار و یخچال در جوار آن قرار داشته است. در میانه کاروانسرا، حیاط مریع شکل وسیعی با گوشه های پخ وجود دارد. گرداگرد حیاط را ایوانچه ها و حجره های پشت آنها فراگرفته است.
در میانه هر ضلع نیز، ایوانی قرار دارد؛ ولی چون ارتفاع این ایوانها معادل ارتفاع ایوانچه هاست، نمود کمتری دارند. بعلاوه تفاوت اندک دهانه ی ایوانها با دهانه ی ایوانچه ها از اهمیت و تشخص ایوانها کاسته است. در کل، در این کاروانسرا، سطح کمتری به حجره ها اختصاص یافته است؛ به طوری که بعضی از حجره ها مساحتی به اندازه ایوانچه مقابل خود دارند. در چهار گوشه حیاط، فضاهای هشتی مانندی قرار دارد که راه اسطبلها و انبارها و پلکانهای بام از آنهاست. اسطبلها، برخلاف معمول، نه به صورت حلقه ای به دور بنا، بلکه تنها در پشت جبهه های شرقی و غربی قرار گرفته اند. کاروانسرا انبارهایی نیز دارد که فضاهایی کشیده است و در پشت حجره های جبهه های شمالی و جنوبی قرار دارد.
راه ورود به کاروانسرا از ضلع شمالی آن است، و در مقابل سردر آن، ورودی آب انبار واقع است. این دو بنا در دو سوی بازارچه ای قرار دارند و ورودی هر دو در چارسوی مرتفع این بازارچه واقع است. دستگاه ورودی کاروانسرا فاقد هشتی است و مستقیما به ایوان شمالی گشوده می شود، ولیکن گشادگی انتهای ایوان به نوعی نقش هشتی را ایفا می کند. در میانه حیاط کاروانسرا، حوضخانه ای هشت وجهی قرار دارد که آب قنات به آن وارد می شده و حوض را پر آب می کرده است. احداث این فضا در میانه حیاط از ممیزات کاروانسرا میبد است. حوضخانه فضایی خنک و دلپذیر در گرمای تابستان کویر بوده است و غرفه هایی برای استراحت کاروانیان در پیرامون آن ساخته اند. این کاروانسرا به سبب استقرار در جوار قلعه و نزدیکی به شهر امنیت کامل داشته و شاید به همین علت فاقد عناصر دفاعی، مانند برج است. چاپارخانه مجاور کاروانسرا امروزه مرمت شده است.
موزه هنرهای معاصر در ضلع شمالی بلوار کشاورز و غرب پارک لاله واقع شده است و در سال 1356، فعالیت فرهنگی و هنری خود را آغاز کرد. این موزه در زمینی به وسعت 2000 مترمربع و پیرامون آن فضایی سبز و زیبا موسوم به پارک مجسمه با تندیس هایی ارزشمند از هنرمندان پر آوازه معاصر ایران و جهان قرار گرفته است. طراحی و معماری این بنا به دست کامران دیبا انجام گرفته است.
هشتی، چهارسو، معبر و گذرگاه از جمله عناصر چشم نوازی هستند که بازدید کنندگان هنر دوست را به تأمل در هنر و فرهنگ ایران زمین وا می دارند. موزه هنرهای معاصر مرکز فعالیت ها و رویدادهای مهم هنری ایران در زمینه هنرهای تجسمی به شمار می آید.
ساختمان موزه، تلفیقی از معماری مدرن و سنتی است که با الهام از بادگیر های مناطق حاشیه کویر ایران ساخته شده است. علاوه بر آن با طراحی دید مناسب از حیاط مرکزی به بوستان، سعی بر برقراری رابطه با بوستان نیز دارد. این رابطه در طراحی داخلی نیز با پنجره های دیواری و سقفی حفظ شده است. در دل این بوستان بزرگ محوطه ی وسیعی وجود دارد که به دلیل نصب مجسمه هایی از هنرمندان نامدار ایرانی و خارجی به ”به باغ مجسمه” معروف است. ودقیقاً یادآور باغ های ایرانی است که از دل تاریخ و اندیشه باصلابت و شکوهند ایران بیرون آمده است. آنهایی که با جغرافیای ایران آشنایی دارند به درستی درک می کنند که در پهنا و حاشیه کویر، باغ هایی با درختان سر به فلک کشیده قد علم کرده اند و درون هر یک از باغ ها، عمارتی یا بناهایی ساخته شده که کام و دل ساکنانش را با پیچش نسیم به بار نشسته درون بادگیرها، هشتی، چهارسو ومعبر همراه می کند.
کارمان دیبا برای تعریف ورودی از آسمان های پست مدرن استفاده کرده که شاید به خوبی توانسته یک ورودی را القاء کند. از ورودی که رد شویم، هنوز رد نشده که نگاه ما به نما و به تلفیق بتن و سنگ می افتد که به شکل واقعاً زیبایی در کنار هم حل شده‌اند و قدرت معمار ملموس تر می‌شود و انسان را وادار می‌کند تا به دور مجموعه بچرخد. ضمن اینکه این نکته نباید فراموش شود که کلیه دسترسی ها همان طور که مشخص است تعریف شده و همگی نشان دهنده و مبین این نکته است که قلمی بر کاغذ پیاده شده است.
کلاً در این مجموعه تمامی آسمان ها و ویژگی های یک معماری فرا مدرنی (پسا مدرنیته) به نحو احسن اجرا شده. مثلاً در قسمت برخوردها اگر دقت شود مشخص است که هیچ سطوح کلی از احجام با یکدیگر برخورد ندارند و ضمن این که کلیه اتصالات در حد معقول تعریف شده‌اند. حیاط ها دارای شکل هندسی مشخص می باشند و تماماً دارای معنای خاص هستند.
تکرار مربع و مستطیل در تمام سطوح پلان به وضوح قابل دید می باشد؛ اما اینها آن قدر زیبا با یکدیگر ترکیب شده اند که حس وحدت و کثرت‌گرایی را به خوبی می توان دید، یعنی به صورتی حس می‌شود که اجزای پلان کاملاً به همدیگر چفت و وصل شده‌اند. هیچ قطعه ای جدا نیست و کلیه فضا تعریف خاص خود را دارند.
فضای درونی این موزه از سه شیبه (رمپ) تشکیل شده که بازدیدکنندگان را به بخش های گوناگون هدایت می کنند.
موزه هنرهای معاصر، نمایشگاه های خود را در 9 نگارخانه بزرگ و کوچک بر پا می سازد. نگارخانه ها یک به یک در مسیر حرکت بازدیدکنندگان قرار دارند و این ترتیب، امکان برقراری بیشترین و بهترین ارتباط میان تماشاگر و آثار هنری را فراهم می سازد . نگارخانه، ویژه نمایش تازه ترین اعلان های هنری، پوستر، کاتالوگ و بروشورهایی است که به شکل های هفتگی، ماهانه و یا سالانه، از موزه و مراکز و مؤسسات هنری و فرهنگی جهان به نشانی موزه هنرهای معاصر تهران فرستاده می شود. در واقع این موزه، بزرگداشتی از کار معماران مهم قرن، کوربوزیه، لویی کان و فرانک لوید رایت و متأثر از آثار خوزه لویی سرت است و همچنین متأثر از طرح پشت بام شهرهای کویری ایران. بدین ترتیب باید بگوییم این طرح تلفیقی از ایده های معماری سنتی و روش های معماری مدرن است. مهندس گریگوریان مهندس سازه این طرح بود.
استفاده از سنگ باربر در نما، بنا را سنگین و سنتی نشان می دهد؛ در صورتی که بتن نماد معماری مدرن است.
4 نورگیر اصلی مجموعه بر فراز فضای گالری اول موزه قرار گرفته اند.
نور پس از ورود بوسیله برخورد با بدنه داخل به صورت غیر مستقیم وارد فضا می شود.
از نظر سازماندهی، تمامی اجزا بر اساس حیاط مرکزی چیده شده و سازمان یافته اند.
فضای ورودی به سرسرای اصلی متصل است و بازدید کننده پس از عبور از آن به سرسرای اصلی وارد می شود.
محل قرارگیری مدرسه هنر و تاریخ هنر، دانشگاه آیووا (Lowa) تمامی مشخصات سایتی ایده آل را دارد؛ زمینی وسیع و گسترده، خارج از بافت فشرده شهری و در میان طبیعتی پوشیده از درختان با چشم اندازهای زیبا و در مجاورت رودخانه ای عریض.
طرح ساختمان جدید این دانشکده توسط دفتر معماری استیون هال (Steven Holl) معمار برجسته آمریکایی طراحی شده و در فهرست برترین ساختمان های آموزشی ایالات متحده آمریکا قرار دارد. نحوه گستردگی ساختمان در زمین به نحوی است که ارتباط بصری مناسبی با تپه های آهکی مجاور ساختمان داشته و فضایی آرامش بخش و به دور از هرگونه آلودگی صوتی را برای تحصیل دانشجویان رشته های هنر و تاریخ هنر فراهم آورده است. به موجب این موفقیت هاست که هیات داوری AIA نیز به عنوان یکی از معتبرترین انجمن های معماری، از ترکیب هوشمندانه ساختار این بنا با سایت پیرامون تقدیر نموده است.
ساختار نظام توده و فضا، به شکلی است که از تداعی یک شی (object) یا فرم مستقل در گریز بوده و با آزادی تمام در سایت گسترده شده است. بدین ترتیب استیون هال در صدد تبیین مفهوم جدیدی است که از آن با "بی فرمی" نام می برد.
مصالح غالب در پیرامون سایت آجر قرمز رنگ می باشد. ساختمان قدیمی دانشکده نیز با چنین پوششی در همین محل قرار داشته و رنگ جداره های خارجی به پیروی از آن قرمز انتخاب شده است. در این بنا استفاده بهینه از روشنایی و تابش آفتاب مدنظر بوده است. به همین دلیل نورگیرهای سقفی و جداره های شفاف شیشه ای نور طبیعی را به تمام فضاهای داخلی می رسانند.
سیالیت فضاهای داخلی و پیچیدگی فضاهای ارتباطی در نیم طبقات از دیگر شاخصه های معماری این بناست. در داخل ساختمان نیز از ورقه های استیل قرمز رنگ در جداره های پلکان و جداره ویدها استفاده شده است.
در نمای پشتی ساختمان ردیفی از شش مدول یک اندازه با جداره هایی از شیشه مات و به ارتفاع دو طبقه وجود دارد. در پشت این جداره در طبقه همکف کتابخانه، سالن مطالعه و سرویس های بهداشتی و در طبقه اول ردیفی از اتاق های اساتید قرار گرفته است. در انتهای این جداره و در کنج ساختمان دیواره ای منحنی شکل سالن همایش را محصور کرده است.
از آن جایی که ساختمان در مجاورت رودخانه ای عریض قرار داشته و نیز وجود آبگیر طبیعی کوچک در سایت، پیوند با آب از ایده های اصلی در طراحی ساختمان است؛ به همین دلیل بخش اصلی فضاهای آموزشی نظیر کلاس های تئوری و آتلیه ها در بازویی جدا شده از ساختمان قرار دارند که بر روی سطح آب پیشروی نموده و پایه های بتنی آن در آب فرو رفته است. این فضاها ضمن حداکثر استفاده از نور طبیعی دید مناسبی به فضای سبز پیرامون بنا و همچنین رودخانه دارند.
یکی دیگر از شاخصه های بارز ساختمان پلکان قرمز رنگی است که همچون تندیسی در فضای پیلوت این بخش از ساختمان قرار گرفته و با پیشروی در آب به داخل حجم نفوذ کرده است.
سفارش طراحی یک خانه درختی از جمله موضوعاتی است که یک گروه طراحی به ندرت با آن روبه رو می شود، عجیب تر آنکه این خانه درختی به سفارش یک سرآشپز برای طراحی رستورانش باشد.
هنگامی که "کولزو بی بی دو" مجری یک برنامه تبلیغاتی تلویزیونی، در برنامه اش در باب ایده رستورانی درختی از پسفیک اینوایورمنت (Pacific Environments) نامی به میان آورد، "پیتر ایسنگ" مدیر این دفتر، هرگز تصور نمی کرد که فرصت طراحی رستوران درختی به او داده شود. وی که مدرک کارشناسی معماری را از دانشگاه "آکلند" دریافت نموده است، کار حرفه ای خود را به عنوان نقشه کش در وزارت کار و توسعه "ولینگتون" آغاز کرد و پس از چندی به عنوان مدیر دفتر پسفیک اینوایورمنت گماشته شد. اکنون این گروه، با تجربه ای نزدیک به نیم قرن کار حرفه ای و پیشتاز در معماری سبز و پایدار در کشور نیوزلند به عنوان سرشناس ترین گروه معماری شناخته شده و هر سال جوایز داخلی این کشور را از آن خود می کند.
طرح پروژه رستوران درختی نه تنها سه جایزه داخلی برای این دفتر به ارمغان آورد، بلکه به مرحله پایانی طرح برتر جهان در سال 2009 راه یافت. این رستوران با مساحتی برابر با 50 مترمربع و ظرفیت 18 نفر بر روی درخت چوب سرخ با قطری برابر 170 سانتی متر و ارتفاعی بیش از 40 متر در شمال آکلند در کشور نیوزلند بنا شد.
پیداست که ایده طرح از دل سایت سر برآورده. یک پیله کرم ابریشم که به انتظار پروانه شدن است و یا غنچه گل میخکی که در انتظار شکفته شدن است.
طرح پلان با قطری برابر 10 متر نیز به لاک حلزونی شباهت دارد که در حال بالا رفتن از ساقه درخت است. پوسته دوک مانند رستوران در دو تراز توسط حلقه های فنری به تنه درخت متصل شده و تغییر محور در پلان امکان اتصال بازوی ورودی را فراهم ساخته است.
بازوی ورودی در واقع گذری به طول 60 متر است که از میان تنه درختان مسیر خود را به رستوران باز می کند.
شب هنگام این رستوران مانند یک فانوس دریایی بر لبه ردیف درختان و مسلط به چمنزار مجاورش در ارتفاع 10 متری زمین، نقطه امنی برای مشتریان است.
اما به دلیل محدودیت های سازه ای خدماتی از جمله آشپزخانه و سرویس های بهداشتی در بیرون از بخش اصلی رستوران جانمایی شده. سقف رستوران مجهز به صفحات آکریلیک مقاوم به شرایط جوی منطقه است که به سهولت باز و بسته می شود.
